Kryterium metateorii Prawdy

Chcąc poznać czy coś jest prawdą, Prawdą, albo „fałszem”, czyli gdy nie zgadza się, proponuję wprost zastosować wyjaśnione poniżej skrótowo kryterium Prawdy należące do mojej metateorii Prawdy. Zastosować można do przedmiotu abstrakcyjnego, jak zdanie albo przedmiotu zmysłowego, do czego kto chce, nie ma ograniczeń. Zachęcam, chętnie wysłucham uwag na ten temat.

A) Założenie 1: każdy przedmiot poznania to połączenie formy i treści. Forma (kształt, wygląd) udostępnia poznaniu treść. Treść, rozumiana jako znaczenie, dostępna jest poznaniu dzięki formie (formułuje się w poznaniu). Istnienie zgodnego połączenia formy i treści w przedmiocie, to (prawdziwa) tożsamość przedmiotu, pozwala orzekać Prawdę o nim. Dużą literą słowo „Prawda”, bo to orzekanie następuje z powodu zgodności zupełnej (zgodności wszystkich relacji w strukturze przedmiotu).

B) Założenie 2: zgodnie z różnymi źródłami historycznymi utożsamiam ze sobą pojęcie Prawdy i istnienia. Biorę pod uwagę, że tradycyjnie prawdziwość przypisujemy: sądom, zdaniom, myślom, wypowiedziom itp. Istnienie przypisujemy przedmiotom zmysłowym i podmiotowi, który wie, że istnieje przez samoświadomość.

C) Definicja Prawdy: prawda to zgodność (czegokolwiek z czymkolwiek), lub Prawda to struktura zgodnych relacji.

D) Kryterium Prawdy, czyli elementarna struktura zgodności:

Ażeby orzec o jakimkolwiek przedmiocie, że jest prawdziwy, aby przypisać mu wartość logiczną: prawda. Należy w tym celu:

1. Poznać przedmiot w sposób zgodny (co najmniej, spostrzec formę, że jest jakiś przedmiot poznania. Lub zrozumieć zgodnie, co dotyczy szerszej wiedzy o przedmiocie, jeśli taką mamy)

2. Użyć poznanie (w doświadczeniu zmysłowym, wyliczeniach, namyśle) w sposób zgodny

3. Zgodność orzekana o poznaniu i użyciu tworzy trzecią zgodną meta-relację pomiędzy poznaniem i użyciem

E) Spełniając to kryterium w jego trzech krokach (poznawczych) osiągamy poznanie zupełne. Proszę wziąć pod uwagę, że to kryterium jest strukturą najbardziej elementarną. To znaczy, że chcąc zastosować je do jakiegoś przedmiotu abstrakcyjnego lub zmysłowego musimy brać pod uwagę, że dany przedmiot, to struktura o dużej liczbie (i jakości) relacji. A więc z jego pomocą należy orzec prawdę (lub fałsz) o wszystkich wyróżnionych w tym przedmiocie relacjach, aby uzyskać poznanie zupełne i takie orzeczenie Prawdy. Podaję przykład zastosowania tego kryterium na antynomii, w sposób uproszczony.

Antynomia „to zdanie nie istnieje”, zamienna z popularną antynomią „teraz kłamię”, pierwsza o charakterze ontologicznym, druga epistemicznym. Idąc według kryterium:

1. Podane zdanie ulega formalnemu spostrzeżeniu, bo doświadczamy zdania jako napisu na ekranie komputera. Wiemy, że mamy przedmiot poznania, on istnieje.

2. W drugim kroku w/w kryterium używamy swojego poznania, że zdanie to istnieje. Poznając (używając poznania z 1) znaczenie zdania dowiadujemy się, że ono przeczy spostrzeżonemu przez nas faktowi istnienia.

3. W trzecim kroku poznajemy, że nasze poznanie i użycie nie tworzy trzeciej meta-relacji zgodności. Zgodność kończy się, a nie powinna, bo zgodność, aby zachować tożsamość musi móc zgadzać się nadal. Dysponujemy istniejącym przedmiotem poznania, zdaniem „to zdanie nie istnieje”, który istnieje formalnie, bo znaczeniem przeczy formie. O tyle ważnym jest uznać prawdziwość formy, bo to my, podmiot poznający, orzekając o czymś prawdę, a więc zgodność ze sobą, dysponujemy teorią zgodności i kryterium Prawdy, tak zakładamy. Przedmiot poznania podlega naszemu poznaniu, my je stosujemy, nie on. Ale stara się wpłynąć na tę hierarchię przez sprzeczność, zamiast zgodności. Tym sposobem niejako twierdzi, że dysponuje kryterium, ale to kryterium sprzeczności, więc nie uzasadnia roszczenia do kryterium Prawdy. Powyższe kryterium Prawdy można stosować także na przedmiocie zmysłowym przygotowując się na spotkanie z większą strukturą relacji niż przykładowe zdanie, w którym należałoby wziąć pod uwagę relacje znaków do znanych nam znaczeń, relacje pomiędzy znakami, relacje pomiędzy powstałymi słowami i ich znaczeniami, i wiele innych relacji. O tych przedmiotach wiemy i są znane, dlatego ten przykład uprościłem.